Biografie

Volgens het gerenommeerde Duitse Jazzthetik kan er onmogelijk een label geplakt worden op Alex Koo. In eigen land wordt hij dan weer bejubeld als het enfant terrible van de Belgische jazz (RTBF). Authenticiteit, nieuwsgierigheid en speelsheid vormen de kernwaarden voor het Belgisch-Japanse pianotalent, die op zijn vijfde startte als klassiek wonderkind en intussen al werd geprezen door jazziconen als Kurt Elling, Kenny Werner en Brad Mehldau.

“Stunningly original” werd hij omschreven door het gezaghebbende Downbeat Jazz Magazine, die bovendien zijn album Appleblueseagreen, met grootheden Mark Turner en Ralph Alessi, verkoos in hun lijst van ‘Best Albums of 2019’. Ook nationaal worden de superlatieven bovengehaald: “België is te klein voor pianist Alex Koo” (De Tijd).

Zijn meest recente solo-album “Etudes for Piano”, gecomponeerd in opdracht van Bozar en uitgebracht door W.E.R.F. Records, werd dan weer omschreven als een “intrigerende mix van klassiek en jazz, waarbij de naam van Keith Jarrett meermaals in gedachten kwam. Niet omdat Koo’s spel zo op dat van de Amerikaanse meester lijkt, maar omdat het van hetzelfde zeldzaam hoge niveau is” (Trouw). Ook pianistiek valt de originaliteit van zijn muziek op: “de fantastische techniek van Alex, die op sommige momenten ronduit geniaal klinkt, vormt de basis voor dit duizelingwekkende huzarenstukje van een album. Hij is ook een buitengewoon originele componist” (London Jazz News).

In zijn Alex Koo Trio wordt hij vergezeld door drumicoon Dré Pallemaerts (Toots Thielemans, Melanie de Biasio, Stéphane Belmondo, Bert Joris) en basvirtuoos Lennart Heyndels (Jef Neve, Ben Sluijs, Kaja Draksler). Dit Belgische trio staat garant voor avontuurlijke composities, hypnotiserende improvisaties en dynamisch interplay.

Alex heeft een indrukwekkende lijst van prestigieuze awards op zijn naam staan, waaronder een eerste prijs van het Prinses Christina Concours (NL), een B-Jazz Award voor Beste Compositie (BE), een Fulbright Award (US/BE) , een BAEF Award (US/BE) en een Prins Bernhard Cultuurfondsprijs (NL). Bovendien viel hij op tienjarige leeftijd al in de prijzen bij het Cantabile Concours voor klassieke piano, waar hij ondermeer ook twee extra onderscheidingen ontving: de prijs “Emmanuel Durlet” voor de beste interpretatie van het verplichte werk en de prijs “Chris Van Hoof” voor de jongste laureaat.

Hij studeerde ondermeer aan de Conservatoria van Kortrijk, Amsterdam, Kopenhagen en New York (Steinhardt School of Culture), waar hij als laatste ook doceerde als adjunct-professor in jazzpiano en harmonieleer. Momenteel is Alex hoofdvakdocent jazz-piano aan de LUCA School of Arts (Lemmens Leuven).


Koo is het type toetsenist dat bij eerste beluistering vooral met weelderige pasteltinten lijkt te schilderen. Melodieën die als distelvinken elegant opfladderen en weer neerstrijken.Trouw

Wat een bravoure… wat een virtuositeit… – De Standaard

De composities en het spel van Koo zijn van absolute wereldklasse  – Written in Music